De Voorjaarsnota 2025 biedt de zorgsector op het eerste gezicht rust, maar schijn bedriegt. De begroting laat zien dat fundamentele keuzes over structurele investeringen opnieuw worden uitgesteld. Terwijl de plannen voor uitbreiding van verpleegzorg op koers liggen, blijven wijkverpleging, geestelijke gezondheidszorg en jeugdzorg onder druk staan. In deze blog bespreken we de impact van de Voorjaarsnota 2025 op de zorgsector en de zorgarbeidsmarkt.
Verpleegzorg: Uitbreiding op schema, maar financiering blijft onzeker
Volgens recente cijfers liggen er plannen klaar voor ruim 22.000 extra verpleegzorgplekken in 2025. Hiermee speelt men in op de groeiende zorgvraag onder ouderen. De uitbreiding betreft zowel traditionele verpleeghuizen als kleinschalige woonzorgvormen. Zorgaanbieders en zorgkantoren maken zich echter zorgen over het gebrek aan financiële zekerheid op de lange termijn. Jaarlijkse budgettering maakt het moeilijk om duurzaam te investeren.
Wijkverpleging blijft achter: Gemiste kans in Voorjaarsnota 2025
Ondanks het behoud van het zorgbudget is er geen gerichte extra investering in de wijkverpleging. En dat terwijl deze sector kampt met een groeiend personeelstekort en een stijgende zorgvraag aan huis. V&VN uit kritiek op het herverdelen van resterende middelen uit de wijkverpleging naar scholing in ziekenhuizen. Een gemiste kans om juist hier te investeren in toekomstbestendige zorgverlening.
Geestelijke gezondheidszorg: Structurele oplossingen blijven uit
De Nederlandse ggz wijst op het gebrek aan structurele investeringen in de geestelijke gezondheidszorg. Hoewel er tijdelijke extra middelen beschikbaar zijn gesteld, ontbreekt het aan langetermijnoplossingen voor de financiële problemen van gemeenten, die essentieel zijn voor de uitvoering van jeugdzorg en andere ggz-taken. De Voorjaarsnota biedt geen duidelijkheid over de toekomst van het Integraal Zorgakkoord (IZA) en het Aanvullend Zorg en Welzijnsakkoord (AZWA).
Daarbij valt op dat de hardnekkige wachtlijsten in de ggz opnieuw niet expliciet worden benoemd. Duizenden mensen wachten maandenlang op passende hulp, met grote gevolgen voor hun welzijn én voor de druk op andere delen van de zorg. Het ontbreken van gerichte maatregelen om deze wachttijden aan te pakken, onderstreept het bredere gemis aan daadkracht in het beleid.
Jeugdzorg: Gemeenten in de knel, jongeren de dupe
De jeugdzorg krijgt in de Voorjaarsnota 2025 geen structurele financiële impuls. Gemeenten hadden hierop gehoopt, maar moeten het doen met tijdelijke middelen die niet toereikend zijn voor de oplopende zorgvraag en de uitvoering van de Hervormingsagenda Jeugd.
Zorgaanbieders en gemeenten maken zich grote zorgen: zonder stabiele financiering blijven wachtlijsten en uitval in de jeugdzorg bestaan. Het risico is dat jongeren met complexe problematiek tussen wal en schip vallen.
Arbeidsmarkt zorg: Structureel tekort vraagt om innovatieve oplossingen
De personeelstekorten in de zorg blijven nijpend. Naar verwachting loopt het tekort op tot bijna 200.000 zorgmedewerkers in 2033. De Voorjaarsnota noemt enkele oplossingsrichtingen, zoals vermindering van administratiedruk, inzet op vakmanschap en werkplezier, en technologische ondersteuning via AI. Ook het aantrekken van internationaal zorgpersoneel wordt genoemd, maar concrete plannen ontbreken.
Conclusie: Voorjaarsnota 2025 biedt zorgsector weinig perspectief
De Voorjaarsnota 2025 geeft de zorgsector op korte termijn wat lucht, maar biedt weinig richting voor de toekomst. Zonder structurele investeringen in personeel, jeugdzorg en geestelijke gezondheidszorg dreigt de sector verder onder druk te komen staan. Het is tijd voor keuzes die verder gaan dan begrotingsbehoud: keuzes voor mensen, zorgcontinuïteit en de houdbaarheid van het zorgstelsel.
